A Interrupción e a Recuperación

A produción narrativa en galego se interrompeu en 1936 pola Guerra Civil e a posterior ditadura. Continuou no exilio americano e se recuperou paulatinamente en Galicia a partir dos anos 50, grazas á fundación da Editorial Galaxia.

Os Renovadores da Prosa

A posguerra supuxo unha renovación da prosa galega, con diferentes liñas narrativas:

Ánxel Fole

* Emprego da lingua oral dialectal e do conto de tradición oral. * Realismo popular con elementos fantásticos. * Obras: Á lus do candil, Terra brava, Contos da néboa, Historias que ninguén cre.

Álvaro Cunqueiro

* Adaptación de xéneros da literatura universal. * Mestura entre realidade e fantasía. * Obras: Merlín e familia, As crónicas do Sochantre, Si o vello Sinbad volvese ás illas, Escola de menciñeiros, Xente de aquí e acolá, Os outro feirantes.

Eduardo Blanco Amor

* Localización espazo-temporal en Auria (Ourense). * Narrador en primeira persoa. * Interese pola literatura realista. * Obras: Os biosbardos, A esmorga, Xente ao lonxe.

Xosé Neira Vilas

* Obras agrupadas en cinco núcleos temáticos: * Vivencia infantil e mundo da aldea. * Mundo rural desde a perspectiva adulta. * Emigración. * Mundo urbano. * Relatos breves. * Obras: Memorias dun neno labrego, Xente no rodicio, Camiño bretemoso, Un home de pau, Lar.

Outras Consideracións

* A variedade estándar da lingua galega evita dialectalismos, castelanismos e coloquialismos. * Outros autores destacados da época: Álvaro Cunqueiro, autores da Nova Narrativa Galega. * A ditadura impediu a formación de xeracións literarias propiamente ditas, dando lugar a autorías individualizadas.